Prima reis, toch uitgeteld en heerlijke afsluiting

We zijn er! De reis verliep uitstekend, alles volgens schema en planning. Dus wat willen we nog meer? Nou, een goeie nachtrust misschien. Op een of andere manier wil dat slapen in een vliegtuig nooit echt lukken. Met als gevolg dat we vanochtend om half 6 redelijk geradbraakt in Namibië aankwamen. Na een uurtje verplicht op het vliegveld te hebben doorgebracht, waarvan 3 kwartier wachten op onze bagage die via die ene band binnen moest komen, werden we gelukkig al opgewacht. In alle vroegte kwamen we dus al aan bij ons Guesthouse in Windhoek. En ook daar werden we al verwacht door de Nederlandse eigenaresse. En nog geen half uur later lagen we op bed, even wat slaap inhalen. Tegen de middag toch maar opgestaan, om een jetlag te voorkomen, ondanks het feit dat er maar een uurtje tijdsverschil is.

We hadden mazzel: het was stralend weer! Nou schijnt dat hier meestal te zijn in deze tijd van het jaar, dus heel bijzonder was dat nou ook weer niet. Maar we genoten er wel van. De temperatuur was voor ons wat aan de hoge kant, maar door van schaduwplek naar schaduwplek te gaan kun je ook aleen heleboel van Windhoek zien. Niet dat er veel te zien is, maar dat wat er is wil je dan toch gezien hebben. Ik moet eerlijk zeggen, daar waren we redelijk snel mee klaar. Windhoek heeft echt niet veel te bieden. Ook hier is het aardig goed gelukt de stad (480.000 inwoners) vol te proppen met veelal lelijke gebouwen. Jammer. De Duitse invloeden zijn nog erg goed zichtbaar. Veel gebouwen met Duitse namen en veel Duitse straatnamen. En veel Duitsers. En gelukkig ook Duits bier. Alleen mocht dat vóór 5 uur nog niet geschonken worden op het terras. Dus dat is dan weer niet typisch Duits. Daarom hebben we het bier en de wijn maar in de supermarkt gehaald en vervolgens genuttigd aan de rand van het zwembad bij ons Guesthouse.

Vanavond gegeten in Joe’s Beer House. De naam klonk alveelbelovend en die belofte werd ruimschoots ingelost. Het bier was goed, evenals het eten. Kleine porties kennen ze hier niet en dat geldt voor zowel het eten als het bier. Voor de vegetariërs die dit lezen is het misschien minder prettig, maar ik heb me te goed gedaan aan springbok, kudu en oryx. En daar was niks mis mee. Om bij Joe’s Beer House te komen moesten we wel de taxi nemen. We kregen vooraf de uitdrukkelijke mededeling dat in het donker hier op straat lopen echt niet kan, levensgevaarlijk. Dus dat advies hebben we maar ter harte genomen en ons voor een paar euro laten brengen en halen. Bijzonder vond ik wel dat we op de heenreis nog niet hoefden te betalen: “Don’t pay now, pay later”.

Morgen gaan we echt woestijngebied in. Eerst de huurauto in ontvangst nemen, dan 100 km. asfaltweg en daarna nog 230 km. gravelweg. Lijkt me een heel bijzondere ervaring, ik ben benieuwd.

En nu…. Lekker slapen!